Od lat spór o teren w Izydorach pisze swoją trudną historię. Podczas ostatniej sesji Rady Miasta Radca Prawny, pan Marek Wójcicki, przypomniał, jak skomplikowana jest ta sprawa. Burmistrz nie krył żalu – patrząc na miejsce, które mogło tętnić życiem, a dziś powoli niszczeje. Zadeklarował: „Jestem gotów usiąść do rozmów choćby dziś.”

I choć ciągle brakuje dużego inwestora, już za kilka dni w Izydorach pojawi się drobny znak życia – dzięki dzierżawie, jakiej udzieliła pani Markiewicz, na terenie stanie mobilna kuchnia polowa. Będzie można zjeść frytki, gofry, lody i choć na chwilę poczuć smak lata w miejscu, które wciąż czeka na swoje nowe jutro…

Tak czy inaczej końca sporu nie widać….

Oto krótkie streszczenie informacji przekazanych na ostatniej sesji Rady Miasta:

I. Początki sprawy (1950–1990)

• 1950 r. – Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie, na podstawie dekretu o reformie rolnej, przejęło nieruchomość w Izydorach od dotychczasowych właścicieli. Własność przeszła na Skarb Państwa.
• Po utworzeniu samorządów – Skarb Państwa przekazał nieruchomość miastu Stoczek Łukowski.
• Od lat 90. – Spadkobiercy dawnych właścicieli (rodzina pani Markiewicz) rozpoczęli starania o odzyskanie nieruchomości na drodze administracyjnej.

II. Przełomowe decyzje (2000–2009)

• Początek lat 2000. – Pani Markiewicz dzierżawiła nieruchomość od miasta, jednocześnie toczyły się postępowania administracyjne o własność.
• 2007 r. – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydał decyzję, że przejęcie nieruchomości w 1950 r. było wadliwe. Na tej podstawie:
  • Mama pani Markiewicz (pani Newlska) została wpisana do ksiąg wieczystych jako właścicielka.
  • Następnie nieruchomość przekazano pani Markiewicz drogą darowizny.
• 2009 r. – Naczelny Sąd Administracyjny unieważnił decyzję ministra z 2007 r., pozbawiając panią Markiewicz podstawy prawnej do własności.

III. Droga cywilna i kolejne lata (2010–2023)

• 2010 r. – Miasto wystąpiło do sądu cywilnego o uzgodnienie treści księgi wieczystej ze stanem prawnym.
• Sprawa była wielokrotnie zawieszana z powodu trwających postępowań administracyjnych.
• 2023 r. – Sąd Rejonowy w Łukowie orzekł, że miasto może wpisać się do ksiąg wieczystych jako właściciel.
• Wrzesień 2023 r. – Sąd Okręgowy w Siedlcach utrzymał ten wyrok w mocy. Miasto zostało wpisane jako właściciel.

IV. Próby wydania nieruchomości i pozwy finansowe (2024–2025)

• Początek 2024 r. – Miasto wezwało panią Markiewicz do wydania nieruchomości (30 ha).
• Lipiec 2024 r. – Skierowano pozew o wydanie nieruchomości do Sądu Rejonowego w Łukowie (rozprawa nie została jeszcze wyznaczona).
• Listopad 2024 r. – Miasto skierowało pozew do Sądu Okręgowego w Lublinie o zapłatę 629 tys. zł za bezumowne korzystanie z nieruchomości.
• Grudzień 2024 r. – Dodatkowy pozew o 66 tys. zł za bezprawną wycinkę około 100 drzew.

V. Problemy proceduralne

• Luty 2025 r. – Sąd Okręgowy w Lublinie uznał się za niewłaściwy (sprawa nie miała w pełni charakteru gospodarczego).
• Decyzja miasta – Zrezygnowano z kosztownego zażalenia (ok. 10 000 zł) i sprawę skierowano do Sądu Okręgowego w Siedlcach – wydział cywilny.
• Podobnie przekazano sprawę o 66 tys. zł do Sądu Rejonowego w Łukowie.

VI. Nowe postępowania administracyjne

• Od 2019 r. – Pani Markiewicz złożyła nowe wnioski do Wojewody Lubelskiego o zwrot nieruchomości.
• Lipiec 2024 r. – Wojewoda umorzył postępowanie.
• Pani Markiewicz odwołała się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi – sprawa nadal w toku.